كميته كاربست كنوانسيون‌ها و توصيه‌نامه‌ها
كار كميته كاربست استانداردها (ككا) [1]، طبق معمول، به بخش اصلي تقسيم شد: بحث كلي، شامل بحث در مورد بررسي كلي [2]، كه امسال به چانه زني دسته جمعي در بخش دولتي (كنوانسيون 151، كنوانسيون 154 و توصيه‌‌نامه‌هاي 159 و 13) مي‌پرداخت، و بحث 25 مورد شكايات جداگانه.
بحث «بررسي كلي» فرصت خوبي براي تكرار بعضي از نكات كليدي فراهم آورد كه كارفرمايان در خصوص چانه زني دسته جمعي در بخش دولتي روي آن‌ها تأكيد داشته‌اند. كارفرمايان بر نياز به شناسايي انعطاف‌پذيري‌اي كه كنوانسيون 151 براي دولت‌ها در طراحي چانه زني دسته جمعي طبق چارچوب و شرايط ملي خاص فراهم مي‌آورد، به جاي تفسير اين انعطاف پذيري به طريقي محدود و جزئي، به ويژه در ارتباط با نياز به حمايت مناسب در مقابل اقداما‌هاي تبعيض‌آميز و مداخله‌اي ضد اتجاديه‌اي، تأكيد كردند. آنان همچنين تأكيد كردند كه اين كنوانسيون‌ها چانه زني دسته جمعي را از مشاور بالاتر قرار نمي‌دهند و ماهيت داوطلبانه (و نه اجباري) چانه زني دسته جمعي را مورد تأكيد قرار مي‌دهند. آن‌ها بر اهميت به حساب آورند محدوديت‌هاي چانه زني دسته جمعي در بخش دولتي در مبارزه با بحران اقتصادي را مورد تأكيد قرار مي‌دهند، و به نياز به رفتار برابر با تقاضاهاي كارفرمايان و كارگران به داوري اجياري دعوت كردند
در چارچوب شرايط «بحث كلي»، كارفرمايان روي نياز مبرم به انجام اقداماتي براي كارآمدتر و پايدارتر سازي نظارت استاندارهاي س.ب.ك تأكيد كردند و پيشنهادي مشخصي براي اصلاحات ارايه دادند. به علاوه، و به عنوان نتيجه گفتگو در كميته كنفرانس در 2012، كارفرمايان اظهار داشتند كه چند موضوع دائمي وجود داشته كه، به ويژه در ارتباط با مأموريت كميته كارشناسان، و تفسير اين كميته از حق اعتصاب به عنوان عنصري از كنوانسيون شماره 87، مستلزم راهكاهاري ميان و كوتاه مدت هستند. كارفرمايان همچنين تأكيد كردند كه جمع‌بندي‌هاي كميته كنفرانس نمي‌تواند به مثابه اذعان به اجماعي در خصوص وجود حق اعتصاب در كنوانسيون شماره 87 تفسير شود.
كارفرمايان تعهد سال گذشته خود براي تضمين مذآكره‌ي شكايت‌هاي جداگانه را انجام دادند: فهرست نهايي شامل 25 شكايت و يك مورد پيشرفت. در اين ارتباط، يك دستاورد گنجاندن عبارت آتي در جمع‌بندي‌هاي تمام شكايت‌هاي (مورد بحث) كه در آن‌ها حق اعتصاب از سوي كارشناسان اظهار شده بود (بنگلادش، كانادا، مصر، فوجي، كواتمالا و سوازيلند) بود: «كميته به حق اعتصاب در اين شكايت نپرداخت زيرا كارفرمايان موافق نبودند كه حق اعصاب در كنوانسيون 87 به رسميت شناخته شده باشد».
از تمام شكايت‌ها، ازبكستان/كنوانسيون 182، بيشترين دغدغه‌ها را در خصوص كار اجباري يا كار پرمخاطره‌ي تمام كودكان زير 18 سال برانگيخت. به دولت توصيه شد كه اقدام‌هاي ضروري، به عنوان يك امر فوري، صورت دهد تا اجراي كارامد ممنوعيت قانوني ملي كار اجباري و كار پرمخاطره براي تمام كودكان را تضمين كند. بر اساس اشتياق دولت براي مشاركت در همكاري فني گسترده با س.ب.ك، اين كميته از دولت خواست تا يك هيأت عالي رتبه پيگيري طي برداشت پنبه در سال 2013 را بپذيرد تا كميته كارشناسان را قادر سازد كه اجراي اين كنوانسيون در اجلاس 2013 اش ار ارزيابي كند.