سازمان بين‌المللي كارفرمايان با تدوين و انتشار جزوه‌اي خطاب به كارفرمايان، با عنوان «مفهوم كف حمايت اجتماعي»، مواضع كارفرمايي را در قبال اين مفهوم بيان كرده است. قرار است يكصدمين كنفرانس بين‌المللي كار كه خرداد ماه 1390 در ژنو برگزار مي‌شود، اين موضوع را نيز، ضمن بررسي مسائل ديگر، مورد بررسي قرار دهد.
از تشكل‌هاي كارفرمايي عضو كانون عالي انجمن‌هاي صنفي كارفرمايي ايران كه به دليل ماهيت كاملاً مستقل و غيردولتي آن، تنها تشكل ملي كارفرمايي عضو سازمان بين‌المللي كارفرمايان است، انتظار مي‌رود مطالب اين جزوه را، به ويژه از اين جهت مورد توجه قرار دهند تا دريابند كه چگونه مي‌توان ضمن دفاع از حقوق كارگران و توسعه‌ي پوشش تأمين اجتماعي براي همه، از بنگاه‌هاي بخش خصوصي و اقتصاد آزاد نيز حمايت كرد.
خاطر نشان مي‌شود كه اين جزوه در 8 بخش تدوين شده و برگردان بخش‌هاي اول تا ششم آن پيشتر در همين شبكه انتشار يافته است و اكنون برگردان فارسي بخش هفتم آن تقديم علاقمندان مي‌شود:
7. نقش شركاي اجتماعي
در بيشتر كشورها، شركاي اجتماعي نسبت به مسائل مرتبط با كمك اجتماعي نقش فعال ايفاء نمي‌كنند، كارفرمايان ممكن است بپرسند نقش شركاي اجتماعي در كف حمايت اجتماعي چه مي‌تواند باشد. شركاي اجتماعي مي‌توانند يك نقش مشورتي داشته باشند، اما نه مانند نقشي كه در بعضي از برنامه‌هاي تأمين اجتماعي ايفاء مي‌كنند: در بيشتر كشورهاي تشكل‌هاي كارفرمايي در مديريت/نظارت سازوكارها نقش فعالي دارند. يك سند جديد سازمان بين‌المللي كارفرمايان ممكن است از طريق تعريف آنچه كه بايد به وسيله‌ي كمك اجتماعي و تأمين اجتمعي تحت پوشش قرار بگيرد، به شركاي اجتماعي نسبت به مسأله‌ي كمك اجتماعي نقش رسمي‌تري اعطاء كند. جامعه‌ي كسب و كار نيز ممكن است بر هزينه‌هاي اجتماعي و هزينه‌هاي كمپاني‌ها تأثير بهتري بگذارد.
سازمان بين المللي كار مي‌توانست تشكيل يك كميته‌ي ويژه‌ي ك.ح.ا مركب از نمايندگان دولت، شركاي اجتماعي و ديگر ذينفعان را در سطح ملي پيش‌بيني كند، و تحت حمايت تيم‌هاي كشوري ك.ح.ا ملل متحد آگاهي را ارتقاء بخشد؛ ارزيابي‌ها و تشخيص‌ها را فراهم آورد، يك رويكرد خاص كشوري نسبت به كف اجتماعي پيشنهاد دهد، جايگزين‌ها را شناسايي كند، پيشنهادهاي مشخص ارايه نمايد و نتايج را پيگيري كرده و مورد ارزيابي قرار دهد. اين رويكرد سازنده است و مي‌تواند مورد حمايت قرار بگيرد. موضوع پوشش تأمين اجتماي مي‌تواند بخشي از برنامه‌هاي كار شايسته باشد كه وسيله‌ي اصلي سازمان بين‌المللي كار براي هماهنگي فني است.