ارزيابي از منظر كارفرمايان
كنوانسيون شماره 87 يكي از هشست كنوانسيون بنيادين كار است (كنوانسيونهاي بنيادين). اين كنوانسيون آزادي انجمن و حق سازمان يابي را در شرايط خاص از جهان كار توصيف ميكند. براي اين منظور، اين كنوانسيون به كارفرمايان و كارگران و سازمانهاي نمايندگي آنان حقوق حمايت برابر اعطاء ميكند
كنوانسيون شماره 87 براي كارفرمايان به مثابه يك تضمين نهادي براي خودمختاري و استقلال سازمانهاي كارفرمايي، و در نتيجه براي ترويج و دفاع از منافع و نيازهاي كارفرمايان بيشترين اهميت را داراست.
با اين وجود، دغدغههايي از سوي كارفرمايان در خصوص بعضي تفسيرهاي موسّع ارايه شده از سوي كميته كارشناسان كاربست كنوانسيونها و توصيه نامهها -ك.ك.ك.ك.ت [1]، به ويژه در ارتباط با حق اعتصاب اظهار شده است. ك.ك.ك.ك.ت، از اين كنوانسيون قواعد مفصلي براي حق وسيعي جهت اعتصاب استنباط كرده است، هرچند در اين كنوانسيون تدوين و حتي خاطر نشان نشده است. كارفرمايان هميشه با اين تفسيرها به اين دليل كه هيچ مبناي متني در اين كنوانسيون ندارد و به اين عنوان كه با نظامهاي روابط صنعتي ملي تداخل مييابد مخالفت كردهاند.
در حاليكه اين تفسيرهاي ك.ك.ك.ك.ت قانوناً مشروعي نيستند، ممكن است بر قانون و رفتار در كشورهاي عضو تأثيري چشمگير بگذارند. به همين خاطر است كه كارفرمايان كنوانسيون شماره 87 را با ملاحظاتي تلقي ميكنند.