واحد روابط عمومي و اطلاع رساني سازمان بين المللي كار روز جمعه 28 خرداد ماه 1389 (18 ژوئن 2010) و در آخرين روز كنفرانس سالانه‌ي خود با صدور بيانيه‌اي بر مهم‌ترين و كليدي‌ترين پيام نود و نهمين كنفرانس بين المللي كار تأكيد كرد.
با توجه به اهميت نكات مطرح شده در كنفرانس امسال، ترجمه‌ي اين بيانيه در ادامه تقديم مي‌شود:
كنفرانس سالانه سازمان بين المللي كار روز جمعه 18 (28 خرداد 1389) نشست سال 2010 خود را با فراخوان جدي براي قراردادن اشتغال و حمايت اجتماعي در قلب سياست‌هاي بهبودبخشي به پايان رساند. نمايندگان كنفرانس اعلام كردند: «ما بايد سياست‌هاي متوازني اتخاذ كنيم تا رشد قوي، پايدار و متوازن تضمين شود».
نمايندگان «اقتصاد واقعي» – نمايندگان دولت، كارفرما و كارگران از 183 كشور عضو سازمان بين المللي كار – در آستنانه‌ي نشست سران گروه 20 در تورنتو – اين نگراني عميق را بيان كردند كه بهبودي اقتصاد چهاني به صورت غيريكنواخت و آسيب‌پذير محقق شده و بسياري از بازارهاي كار هنوز بهبود اشتغال را همراه با بهبودي اقتصادي تلقي مي‌كنند.
شيگرو ناكاجاما نماينده‌ي كارگران از ژاپن اظهار داشت: «تصويب سياست‌هاي اشتغالزا در قلب سياست‌هاي اقتصادي امري فوري است».
خوان سوماويا مديركل سازمان بين المللي كار نيز خاطر نشان ساخت: «اينجا در سازمان بين المللي كار ما اين مفهوم را تقويت كرديم كه : بهبودي واقعي فقط بهبودي بدون نقص اجتماعي است».
آقاي سوماويا افزود: «مشاغل با كيفيت در قلب بهبودي» پيام كليدي نشست پيتزبورگ در سپتامبر گذشته بود. اين پيام از گذشته هم كليدي تر است».
نمايندگان براي اجراي «ميثاق چهاني مشاغل» سازمان جهاني كار دعوت به اقدام كردند. اين ميثاق در نشست سران به خاطر بحران در جريان كنفرانس بين الملي سال گذشته به تصويب رسيد و در جريان نشست گروه 20 در پيتزبورگ در سپتامبر گذشته به طور جدي از آن پشتيباني شد.
سخنرانان همچنين فراخوان آقاي سوماويا براي يك سياست قوي «متوازن» براي تضيمن بهبودي اقتصاي «اشتغالزا»، و هشدار وي را مبني بر اينكه اقدام‌هاي كاهشي، به ويژه در هزينه‌هاي اجتماعي، و هنگام بهبودي ضعيف اقتصادي و تداوم بالاترين سطوح بيكاري مي‌ـتو اند به صورت مستقيم بر مشاغل و دستمزد تأثير بگذارد، مورد حمايت قرار دادند. خانم روني گلدبرگ نماينده‌ي كارفرمايي از ايالات متحد آمريكا «يك سياست اشتغالزاي اثربخش» را درخواست مي‌كند تا «تضمين شود كه رشد به مشاغل پايدار عملي ترجمه مي‌شود».
اين كنفرانس درخواست خود از سازمان بين المللي كار مبني بر قرار دادن كار شايسته و اشتغال مولد و كامل در قلب سياست‌هاي اقتصادي اجتماعي براي تقويت جنبه‌ي اجتماعي جهاني شدن را تكرار كرد. آقاي ژيل دو رابين رئيس كنفرانس از فرانسه اعلام كرد: «براي سازمان بين المللي كار فوري است كه نقش كامل خود در چالش‌هاي ناشي از جهاني شدن را ايفاء كند».
نمايندگان كنفرانس از سازمان بين المللي كار خواستند تا همكاري خود را با مؤسسات چند جانبه، به ويژه با سازمان ملل، صندوق بين المللي پول، بانك جهاني ارتقاء دهد و هماهنگي سياست در عرصه‌ي مالي، اقتصادي، تجاري، اشتغالزايي، اجتماعي و زيست محيطي را تقويت كند.
سخنرانان از دولت‌ها، كارفرمايان و كارگران همانند هم خاطر نشان ساختند كه تداوم فقدان بهبودي در اشتغال بار سنگيني بر دوش بيكاران قرار مي‌دهد، در حاليكه در همان حال مانع تلاش‌ها براي خلق فضاي مناسب براي بنگاه به منظور ايجاد اشتغال مي‌شود. ديگران نسبت به حذف زودهنگان بسته‌هاي تشويقي، كه مسائل را بدتر مي‌كند، هشدار دادند.
آقاي خوان سوماويا اظهار داشت: «پيام اين كنفرانس بسيار روشن است – قرار دادن اشتغال در قلب بهبودي. از نقطه نظر نشست گروه 20 در تورنتو، به اين معناست كه رهبران، تحت رياست رئيس جمهور اوباما، نسبت به تعهد پيتزبورگ مبني بر قرار دادن مشاغل با كيفيت در قلب بهبودي متعهد باقي بمانند».