آقای چازراند [1] توضیح داد که سازمان متبوع وی برای ترویج اروپای دیجیتال چگونه با مؤسسات اروپائی همکاری کرد. با اعتقاد راسخ به اینکه آینده‌ی اروپا دیجتال خواهد بود، دیجیتال‌یوروپ به عنوان صدای صنعت دیجیتال اروپا ایجاد شد. ۶۰ شرکت پیشتاز در الکترونیک، آی‌تی تلکام، از جمله تولید‌کنندگان، به علاوه ۳۸ کانون ملی تجاری که به کسب‌وکارهای کوچک ارتباط دارند عضو دیجیتال‌یورورپ هستند.
استراتژی دیجیتال‌یوروپ سه رکن دارد: دسترسی بهتر به کالاها و خدمت دیجیتال؛ فضائی که در آن شبکه‌ها و فضاهای دیجیتال بتوانند رونق بگیرند (جنبه زیرساختاری آن)؛ و دیجیتال به عنوان انگیزه رشد – شامل توسعه‌ی مهارت‌های دیجیتال.
آقای چازراند خاطر نشان ساخت که صنعت دیجیتال کاملاً جدید نبوده؛ بلکه یک کار در جریان پیشرفت بوده است. در حال تحول بوده است تا اینکه آغاز یک انقلاب بوده باشد، گرچه کلمه انقلاب را می‌توان در مورد چاپگر‌های سه بعدی به کار برد، که ظرفیت این را دارند که تولید را از کارخانه خارج کنند و به خانه شما بیاورند و بر طیفی از بخش‌ها، از جمله بر آموزش، بهداشت، کشاورزی، سرگرمی و انرژی اثر بگذارند.
در واکنش به سخنان آقای چووآ، آقای چازران اظهار داشت ۹۰ درصد از شغل‌های آینده در تمام بخش‌ها مستلزم سطوح متفاوتی از مهارت دیجیتال خواهد بود. بعضی از این شغل‌ها هنوز به تصور در نیامده‌اند و بنا بر این ما وارد یک سرزمین بی‌نقشه شده‌ایم. وی نیز خواهان یک رویکرد مشارکتی بین دولت‌ها، صنعت و جامعه مدنی شد. در خصوص شغل‌های تا کنون شناخته شده: تحلیل داده‌ها، نظام‌های توسعه، برنامه نویسی و از این قبیل، تقاضای بالایی دارند و «کمبود مهارت‌های الکترونیکی» برعهده ماست و این کمبوید به قول بعضی‌ها ممکن است تا ۲۰۲۰ به یک میلیون هم برسد.
سازمان متبوع وی برخورد با این مشکل را با راهاندازی کارزار‌های مهارت‌های الکترونیکی در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ شروع کرد، به ویژه تلاش‌های روابط عمومی برای آنکه آی.س.ی.تی به یک گزینه آموزشی جذاب‌تر برای نسل‌جوان، از جمله دختران تبدیل شود، چرا که گرایش به عدم موازنه حنسیتی دیده می‌شد. دومین روش برخورد دیجیتال‌یوروپ با این مشکل راهاندازی ائتلاف بزرگ برای رشد و مشاغل دیجیتال بود. این روش از طریق ائتلاف‌های ملی در کشورهای عضو، و برخورد با مسائل عملی با ایجاد شهرهای هوشمند، تربیت رهبری الکترونیکی و قرار دادن سیاست‌گذاران در کمپ‌های آموزشی دیجیتالی جواب داد.
آقای چازراند خاطر نشان ساخت کمپانی‌ها خودشان از لحاظ مهارت و تجدید مهارت نیرور کار از طریق آکادمی‌های خودشان کارهای زیادی انجام دادند (گوگل، ماکروسافت، سیسکو و غیره) و حامی بسیار جدی کمیسیون طرح برای یک چارچوب رقابت الکترونیکی بود که به اصطلاح «برای فروش» نبود. رهبری الکترونیکی نیز یک مسأله است که لازم است به آن پرداخته شود، زیرا مسؤلان ارشد اجرایی نیاز دارند تا روش‌های راهاندازی کسب و کار به صورت آی‌سی‌تی را درک کنند.
از نظر گام‌های بعدی، دیجیتال‌یوروپ روی هماهنگی دیجیتال‌گرایی تولید اروپایی از پائين به بالا (صنعت ۴.۰در آلمان، صنعت آینده در فرانسه)، تمرکز داشته است که به اروپا کمک می‌کند تا موضع رهبری خودش را در سطح جهانی حفظ کند. وی در ادامه به کنسرسیوم اینترنت صنعتی، یک ابتکار جهانی برای ترویج استاندرهای تفسیرپذیر، منسجم اشاره کرد.
مثل مورد سنگاپور، به چالش‌ها به صورت دسته‌جمعی پرداخته می‌شوند: «بعضی‌ها آن را یک مثلث جادویی می‌نامند: همکاری دولت، صنعت و جامعه مدنی. خیلی ساده است، اما بعضی استراتژی‌های خوب از ایده‌های ساده ناشی می‌شوند».