اساسنامه سازمان بین المللی کار ILO

اساسنامه سازمان بین المللی کار ILO

فصل اول : سازمان
ماده يك
۱- تاسيس به منظور پيشرفت و تشويق اهداف مندرج در مقدمه اساسنامه و در اعلاميه مربوط به اهداف و مقاصد سازمان بين المللي كار كه در ۱۰ مه ۱۹۴۴ در فيلادلفيا به تصويب رسد و متن آن ضميمه اين اساسنامه است يك سازمان دايمي تشكيل مي شود .
۲- عضويت : اعضاي سازمان بين المللي كار كشورهايي خواهند بود كه روز اول نوامبر ۱۹۴۵ اعضاي سازمان مزبور بوده اند و ساير كشورهايي كه به موجب مفاد بندهاي ۳و۴ اين ماده ممكن است عضو شوند .
۳- هر عضو اصلي ملل متحد و كشوري كه با تصميم مجمع عمومي و طبق مفاد منشور به عضويت ملل متحد درآمده مي تواند با اعلام قبولي رسمي خود نسبت به تعداد اساسنامه سازمان بين المللي كار به مديركل دفتر بين المللي كار , عضو سازمان بين المللي كار شود .
۴- كنفرانس عمومي سازمان بين المللي كار نيز مي تواند با رأي دوسوم از هيئت هاي دولتي حاضر و رأي دهنده , اعضاي سازمان را بپذيرد . چنين پذيرشي موقعي اجرا و نافذ خواهد بود كه دولت عضو جديد قبولي رسمي خود نسبت به تعهدات اساسنامه سازمان را به مديركل دفتر بين المللي كار اعلام نمايد .
۵- انصراف : هيچ عضو سازمان بين المللي نمي تواند بدون دادن اخطار درباره قصد خود مبني بر انصراف از عضويت سازمان به مدير كل دفتر بين المللي كار از سازمان خارج شود .چنين اخطاري دو سال بعد از تاريخ دريافت آن توسط مديركل اجرا خواهد شد , مشروط به آن كه عضو مزبور د آن زمان كليه تعهدات مالي ناشي از عضويت خود در مقاوله نامه ها را انجام داده باشد . هرگاه كه عضوي هر يك از مقاوله نامه هاي جهاني را به تصويب رسانده چنين انصرافي بر اعتبار مداوم كليه تعهدات ناشي و مربوط به آن براي مدت مقرر در مقاوله نامه مزبور خدشه اي وارد نمي سازد .
۶- پذيرش مجدد : چنانچه عضويت كشوري در سازمان خاتمه يافته باشد , پذيرش مجدد عضويت آن مشمول مفاد بندهاي ۳ و ۴ اين ماده بر حسب مورد خواهد بود .
ماده۲

سازمان دايمي مشتمل خواهد بود از :
الف – كنفرانس عمومي نمايندگان اعضاء
ب- هيئت مديره كه به نحو مشروحه در ماده ۷ تشكيل شده .
ج- دفتر بين المللي كار كه زير نظر هيأت مديره كنترل و اداره مي شود .
ماده۳
كنفرانس
۱- جلسات هيئت هاي نمايندگي : اجلاسيه هاي كنفرانس عمومي نمايندگان اعضاء در هر زمان كه لازم شود و حداقل يكبار در سال , برگزار خواهد شد . كنفرانس مزبور از چهار نماينده از هر كشور عضو تشكيل خواهد شد , كه دو نماينده هيئت دولتي و دو نماينده ديگر به ترتيب نمايندگاني از جانب كارفرمايان و كارگران هر يك از كشور عضو خواهند بود .
۲- مشاورين هر هيئت مي تواند مشاوريني همراه داشته باشد , كه تعدادشان براي هر رديف و بند از صورت جلسه نبايد از دو نفر تجاوز كند . هنگامي كه قرار است موضوعاتي در كنفرانس بررسي شود كه در وضع زنان تاثير مي گذارد حداقل يكي از مشاورين بايد زن باشد .
۳- مشاورين از سرزمين هاي غير اصلي : هر عضوي كه مسئول روابط دفتر بين المللي سرزمين هاي غير اصلي است (تحت الحمايه) مي تواند مشاورين بيشتري براي هر يك از هيئت هاي خود منصوب كند .
الف- براي برخي از موضوعاتي كه در حوزه صلاحيت خاص مسئولين سرزمين تحت حمايت قرار دارد , كشور عضو نمايندگاني را به عنوان نماينده آن سرزمين تعيين مي كند .
ب- درباره موضوعاتي كه مربوط به سرزمين هايي است كه غير خود مختار هستند , اشخاصي را به عنوان دستيار هيئت ها انتخاب مي كند .
۴- در مورد سرزميني كه تحت حاكميت مشترك دو يا چند عضو است مي توان اشخاصي براي مشاوره با هيئت هاي اين اعضاء تعيين نمود .
۵- تعيين نمايندگان غير دولتي : اعضاء تعهد مي كنند در كشورهاي خود هيئت ها و مشاوريني كه با موافقت سازمان هاي صنعتي واجد شرايط (در صورت وجود اين گونه سازمان ها ) انتخاب شده اند بر حسب مورد بهترين نمونه نمايندگان كارفرمايان و كارگران هستند , معرفي نمايند .
۶- مقررات مربوط به مشاورين : مشاورين جزء با درخواست و اجازه نمايندگاني كه ايشان رايزن آنها محسوب مي گردند حق شركت در مذاكرات را ندارند و با اجازه مخصوص رئيس كنفرانس نيز رأي نمي توانند بدهند .
۷- يك هيئت مي تواند با دادن اطلاع كتبي به رئيس , يكي از مشاورين خود را به عنوان معاون خويش تعيين نمايد , مشاور مزبور ضمن تصدي اين مقام اجازه صحبت و دادن رأي نمي توانند بدهند .
۸- اعتبارنامه : اسامي نمايندگان و مشاورين توسط دولت هر يك از اعضاء به اطلاع دفتر بين المللي كار خواهد رسيد .
۹- اعتبارنامه هاي نمايندگان و مشاورين مورد رسيدگي دقيق كنفرانس قرار خواهد گرفت , و كنفرانس مي تواند با دوسوم از آراي داده شده توسط نمايندگان حاضر , از پذيرش نماينده يا مشاوري كه طبق اين ماده منصوب نشده خودداري كند .
ماده ۴
حق راي
۱- هر نماينده حق دارد كليه موضوعاتي كه مورد بررسي كنفرانس قرار مي گيرد , به طور منفردانه راي دهد .
۲- چنانچه يكي از اعضاء يكي از نمايندگان غير دولتي را كه حق نصب وي را دارد منصوب نكند , نماينده غير دولتي ديگر مجاز است در كنفرانس شركت و سخنراني كند , ولي نمي تواند راي بدهد .
۴-چنانچه طبق ماده ۳ , كنفرانس از پذيرش نماينده اي از يكي از كشورهاي عضو خودداري كند , مقررات اين ماده درباره نماينده مزبور , همانند نماينده غير منتخب , اجرا خواهد شد .
ماده۵
محل برگزاري جلسات كنفرانس
هيئت مديره جلسات كنفرانس را در محل ثابتي برگزار مي نمايد . مگر آنكه كنفرانس در اجلاسيه پيشين خود تصميم ديگري گرفته باشد .
ماده۶
مقرر دفتر بين المللي كار
هرگونه تغيير در مقر دفتر بين المللي كار توسط كنفرانس و با اكثريت دوسوم از آراء نمايندگان حاضر تصميم گيري خواهد شد .
ماده۷
هيئت مديره
۱- تركيب : هيئت مديره متشكل از پنجاه و شش نفر است . بيست و هشت نفر از طرف دولت ها , چهارده نفر از طرف كارفرمايان و چهارده نفر از طرف كارگران .
۲- نمايندگان دولت : از بيست و هشت نفر نمايندگان دولت ها , ده نفر توسط كشور هاي مهم صنعتي تعيين خواهد شد , و هيجده نفر توسط اعضايي كه به اين منظور انتخاب شده اند . به وسيله نمايندگان دولتها در كنفرانس , به جز نمايندگان ده عضو فوق الذكر تعيين خواهند شد .
۳- كشورهاي مهم صنعتي : در صورت لزوم هيئت مديره تصميم مي گيرد اعضاي سازمان با اهميت صنعتي عمده كدامند و قواعدي وضع مي كنند تا اطمينان حاصل نمايند كه كليه موضوعات مربوط به انتخاب كشورهاي با اهميت عمده صنعتي قبل از طرح و تصميم گيري توسط هيئت مديره , به وسيله يك كميته بي طرف مورد بررسي قرار گيرد . هرگونه اعتراض و مراجعه كه توسط هر كشور عضو نسبت به اعلاميه هيئت مديره در مورد تعيين كشورهاي با اهميت عمده صنعتي انجام گيرد , تا هنگامي كه كنفرانس درباره اعتراض مطرح شده تصميم نگرفته است اجراي تصميم هيئت مديره به تعويق نخواهد افتاد .
۴- نمايندگان كارفرمايان و كارگران : اشخاصي كه نمايندگي كارفرمايان را بر عهده دارند و اشخاصي كه عهده دار نمايندگي كارگران مي باشند بايد به ترتيب توسط هيئت نمايندگي كارفرمايان و هيئت نمايندگي كارگران حاضر در كنفرانس انتخاب شوند .
۵- دوره تصدي : دوره تصدي هيئت مديره سه سال خواهد بود چنانچه به هر دليلي انتخابات هيئت مديره در انقضاي اين دوره انجام نگيرد , در آن صورت هيئت مديره در مقام خود باقي خواهد ماند تا زماني كه انتخابات مزبور برگزار گردد .
۶- مقامات بلاتصدي جانشينان و غيره : روش اشغال مناصب بلاتصدي و تعيين جانشين و ساير مسائل مشابه ممكن است توسط هيئت مديره و با تصويب كنفرانس مورد تصميم گيري خواهد بود .
۷- مقامات : هيئت مديره از بين اعضاي خود يك رئيس و دو نايب رئيس انتخاب خواهد كرد , كه يك نفر از آنها نماينده دولت , يك نفر نماينده كارفرمايان و يك نفر نماينده كارگران خواهد بود .
۸- رويه : هيئت مديره رويه و طرز كار را تنظيم و زمان جلسات خود را تعيين خواهد كرد . چنانچه حداقل شانزده نماينده هيئت مديره كتباً تقاضاي تشكيل جلسه خاصي نمايند , چنين جلسه اي برگزار خواهد شد .
ماده۸
مدير كل
۱- دفتر بين المللي كار بايد يك مدير داشته باشد , كه توسط هيئت مديره منصوب مي گردد , و طبق دستورالعمل هاي هيئت مديره مسئول اداره موثر دفتر بين المللي كار و وظايف ديگري به وي محول مي شود خواهد بود .
۲- مديركل و معاون وي بايد در كليه جلسات هيئت مديره شركت نمايند .
ماده ۹
كارمندان
۱- انتصاب كارمندان و مقامات دفتر بين المللي كار توسط مديركل و طبق مقرراتي كه به تصويب هيئت مديره رسيده منصوب مي شوند .
۲- مديركل با توجه به كارايي وظايف دفتر , بايد اشخاص با مليت هاي مختلف را انتخاب نمايد .
۳- تعداد معيني از اين اشخاص بايد از بين زنان انتخاب شوند .
۴- جنبه بين المللي مسئوليت ها : وظايف مديركل و كارمندان بايد منحصراً جنبه بين المللي داشته باشد . مديركل و كارمندان در اجراي وظايف خود نبايد خواستار دستورات هيچ دولت يا مقامي خارج از سازمان باشند يا چنين دستوراتي دريافت نمايند آنها بايد از هر اقدامي كه ممكن است بر سمتشان به عنوان مقامات بين المللي , كه فقط در برابر سازمان مسئول مي باشند مبانيت داشته باشد , خودداري نمايند .
۵- هر كشور عضو سازمان تعهد مي كند كه جنبه بين المللي مسئوليت هاي مديركل و كارمندان را محترم شمرده و در انجام وظايفشان اعمال نفوذ ننمايد .
ماده۱۰
وظايف دفتر
۱- وظايف دفتر بين المللي كار شامل موارد زير خواهد بود :
جمع آوري و توزيع اطلاعات درباره كليه موضوعات مربوط به تعديل بين المللي شرايط زندگي صنعتي و كار , خصوصاً بررسي موضوعاتي كه پيشنهاد شده به منظور انعقاد مقاوله نامه هاي بين المللي در كنفرانس يا هيئت مديره دستور دهد .
۲- با توجه به دستوراتي كه هيئت مديره ممكن است صادر نمايد , دفتر بايد ؛
الف- تهيه اسناد و مدارك مربوط به موضوعات مختلفي كه در دستور كار اجلاسيه هاي كنفرانس قرار دارد .
ب- بنا به درخواست دولت ها و در حدود توان براي تدوين قوانين و مقررات بر اساس تصميمات كنفرانس و بهبودي در رويه هاي اداري و نظام هاي بازرسي , و هر كمكي را كه مناسب مي داند در اختيار دولت ها قرار دهد .
ج- وظايفي را كه طبق مفاد اين اساسنامه در ارتباط با رعايت دقيق مقاوله نامه ها از آن خواسته مي شود , انجام دهد .
د- نشريات مربوط به مسايل صنعتي و اشتغال مورد علاقه بين الملل را به زبان هايي كه هيئت مديره مطلوب تشخيص مي دهد , ويراستاري و منتشر نمايد .
۳- به طور كلي , دفتر اختيارات و وظايف ديگري به عهده دارد كه توسط كنفرانس يا هيئت مديره به آن محول مي شود .
ماده ۱۱
روابط با دولت ها
ادارات دولتي كشورهاي عضو كه با مسايل صنعت و اشتغال سرو كار دارند , مي توانند از طريق نماينده دولت خود در هيئت مديره دفتر بين المللي كار و در صورت نبود چنين نماينده اي از طريق مقام واجد شرايط ديگر كه دولت به اين منظور معرفي مي نمايد , مستقيماً با مدير كل تماس برقرار نمايند .
ماده۱۲
روابط با سازمان هاي بين المللي
۱- سازمان بين المللي كار بر حسب شرايط و مفاد اين اساسنامه با هر سازمان عمومي بين المللي كه عهده دار هماهنگي فعاليت هاي سازمان هاي زير مي باشند , همكاري مي كنند :
سازمان هاي حقوق بين المللي عمومي عهده دار فعاليت هاي خاص در زمينه هاي مشابه مي باشند .
۲- سازمان جهاني كار ممكن است ترتيبات مناسبي بدهد تا نمايندگان سازمان هاي عمومي بين المللي بدون دادن راي در مذاكرات آن شركت كنند .
۳- سازمان بين المللي كار مي تواند ترتيب مناسبي براي انجام مشورت هايي كه به نظر وي مطلوب است با سازمان هاي بين المللي غـير دولتي از جمله سازمان هاي بين المللي كارفرمايان , كارگران , كشاورزان و تعاوني ها , فراهم كند .
ماده ۱۳
امور مالي و بودجه
۱- سازمان بين المللي كار مي تواند در امور مالي و بودجه اي هر قراردادي كه مناسب مي داند با سازمان ملل متحد منعقد سازد .
۲- تا هنگامي كه چنين قراردادي منعقد نشده است و يا در صورتي كه قرارداد لازم الاجرايي وجود نداشته باشد :
الف- هر يك از اعضا هزينه هاي سفر و اقامت هيئت ها و مشاورين و نمايندگان خود را كه , (برحسب مورد)در جلسات كنفرانس يا هيئت مديره شركت مي كنند , پرداخت خواهد كرد .
ب- كليه هزينه هاي ديگر دفتر بين المللي كار و جلسات كنفرانس و هيئت مديره توسط مديركل دفتر بين المللي كار از محل بودجه عمومي سازمان بين المللي كار پرداخت خواهد شد .
ج- مقررات مربوط به تصويب بودجه سازمان بين المللي كار و مقررات و ميزان سهميه ها و نحوه وصول توسط كنفرانس و با اكثريت دوسوم از آراء نمايندگان حاضر تعيين خواهد شد , و تصويب بودجه و ترتيبات براي تخصيص هزينه بين اعضاء سازمان , توسط كميته اي از نمايندگان دولت ها پيش بيني خواهد شد .
۳- هزينه هاي سازمان كه پرداخت سهميه مالي وي معوق مانده است اگر مبلغ واجب الاداي آن برابر و يا بيشتر از سهميه در دو سال گذشته باشد حق ندارد در كنفرانس , هيئت مديره و يا در هر كميسيون و انتخابات اعضاء هيئت مديره در دادن راي شركت نمايد . مشروط بر آنكه كنفرانس تشخيص دهد كه عدم پرداخت به علت شرايط خارج از اراده آن كشور مي باشد با اكثريت دوسوم از نمايندگان حاضر به اين كشور اجازه دهد كه در دادن راي شركت نمايد .
۵- مسئوليت مالي مديركل : مديركل دفتر بين المللي كار در مورد مصرف صحيح وجوه سازمان بين المللي كار در مقابل هيئت مديره مسئول است .

فصل دوم : رویه و طرز عمل

ماده۱۴
۱- دستور جلسه كنفرانس : دستور جلسه كليه اجلاسيه هاي كنفرانس توسط هيئت مديره تنظيم خواهد شد و اين هيئت پيشنهادهاي مربوط به دستور جلسه كه توسط دولت هاي كشورهاي عضو يا هر سازمان واجد شرايط ياد شده در ماده ۳ و يا وسيله هر سازمان بين المللي عمومي ارايه گردد را مد نظر قرار خواهد داد .
۲- تهيه مقدمات كنفرانس : هيئت مديره به وسيله يك كنفرانس مقدماتي با ترتيبات ديگر , و قبل از تصويب مقاوله نامه و توصيه نامه توسط كنفرانس , قواعدي وضع خواهد كرد تا از تهيه كامل مقدمات فني و مشورت كافي توسط اعضايي كه اصولاً صاحب صلاحيت هستند , اطمينان حاصل كند .
ماده۱۵
ابلاغ دستور جلسه و گزارش ها براي كنفرانس
۱- مديركل به عنوان دبيركل كنفرانس عمل خواهد كرد و دستور جلسه را به گونه اي ابلاغ خواهد كرد كه چهار ماه قبل از تشكيل اجلاسيه هاي كنفرانس بدست كشورهاي عضو برسد تا بوسيله اين دولت ها – درصورت تعيين نمايندگاني غير دولتي – دستور كار براي آنان نيز ارسال شود .
۲- گزارش هاي هر يك از موضوع هاي دستور جلسه به نحوي ارسال خواهد شد كه به موقع براي كشورهاي عضو فرستاده شود تا قبل از اجلاسيه هاي كنفرانس به طور كافي مورد بررسي قرار گيرد . هيئت مديره به منظور اجراي اين پيش بيني و مقررات , قواعدي وضع خواهد كرد .
ماده۱۶
اعتراض نسبت به دستور جلسه
۱- هر يك از دولت هاي كشورهاي عضو مي تواند نسبت به گنجانيدن يك يا چند موضوع در دستور جلسه رسماً اعتراض كند . دلايل اعتراض بايد در اظهار نامه اي كه تحت عنوان مديركل ارسال مي گردد به طور مشروح ذكر شود , و مديركل آن را بين كليه اعضاي سازمان انتشار خواهد داد .
۲- چنانچه كنفرانس با اكثريت دوسوم آراي نمايندگان حاضر تصميم بگيرد كه موضوعات مورد اعتراض در دستور كار باقي بماند , موضوع هاي ياد شده از دستور كار حذف نخواهد شد .
۳- گنجانيدن موضوعات جديد توسط كنفرانس : اگر كنفرانس با دوسوم آراء نمايندگان حاضر تصميم بگيرد (به نحوي غير از شرح مذكور در بند قبلي ) كه موضوعي بايد در كنفرانس مورد بررسي قرار گيرد , در آن صورت موضوع مزبور در دستور جلسه اجلاسيه بعدي گنجانيده خواهد شد .
ماده۱۷
مسئولين كنفرانس
۱- رويه و كميته ها : كنفرانس يك رئيس و سه نائب رئيس انتخاب خواهد كرد .يكي از نواب رئيس بايد نماينده دولت يك نفر نماينده كارفرمايان و يك نفر نماينده كارگران باشد . كنفرانس رويه و طرز عمل خود را تدوين و ممكن است كميته هايي را منصوب نمايد تا موضوعات را بررسي و به ‌آن گزارش دهند .
۲- رأي : بجز در مواردي كه در اين اساسنامه يا در شرايط هر مقاوله نامه يا ساير اسناد به نحو ديگري صريحاً ذكر شده و به كنفرانس اختياراتي تفويض گرديده باشد و يا به موجب ماده ۱۳ قراردادهاي مالي و بودجه اي كليه موضوعات با اكثريت نسبي آراي نمايندگان حاضر در كنفرانس تصويب خواهد شد .
۳- حد نصاب : راي گيري باطل خواهد بود مگر اينكه كل آراء داده شده برابر نصف تعداد نمايندگان شركت كننده در كنفرانس باشد .
ماده۱۸
كارشناسان فني
كنفرانس مي تواند به كميته هايي كه منصوب مي كند , كارشناسان فني بدون حق راي اضافه نمايد .
ماده۱۹
مقاوله نامه ها و توصيه نامه ها
۱- تصميمات كنفرانس : هرگاه كنفرانس درباره تصويب پيشنهادهاي مربوط به موضوع هاي دستور كار جلسه تصميم گرفت بايد تعيين كند پيشنهادهاي فوق در كداميك از اشكال زير گنجانده شود :
الف – به صورت مقاوله نامه بين المللي .
ب- به صورت توصيه نامه در صورتي كه موضوع مطرح شده براي مواجهه با اوضاع و احوال مورد بحث با تصويب فوري مقاوله نامه متناسب نباشد .
۲- رأي لازم : در هر يك از دو حالت در راي گيري نهايي براي آنكه كنفرانس د رأي گيري نهايي , مقاوله نامه يا توصيه نامه اي را تصويب كند , اكثريت دوسوم آراي نمايندگان حاضر ضروري است .
۳- تعديل براي شرايط خاص محلي : كنفرانس در طرح و تنظيم مقاوله نامه يا توصيه نامه به كشورهايي كه در آن شرايط جوي توسعه ناكافي سازمان صنعتي يا اوضاع و احوال خاص ديگر شرايط صنعتي را به نحو قابل ملاحظه اي متفاوت ساخته , توجه شايسته مبذول خواهد داشت , ممكن است به منظور برخورد لازم با مورد و وضع اين كشورها تعديلاتي پيشنهاد نمايد .
۴- متون معتبر : دو نسخه از مقاوله نامه يا توصيه نامه با امضاي رئيس كنفرانس و مديركل اعتبار خواهد يافت . يكي از دو نسخه در بايگاني دفتر بين المللي كار گذارده شده و نسخه ديگر به دبيركل ملل متحد ارسال خواهد شد . مديركل يك نسخه مصدق از مقاوله نامه يا توصيه نامه را براي هر يك از اعضا ارسال خواهد داشت .
۵- تعهدات اعضاء نسبت به مقاوله نامه ها : در مورد يك مقاوله نامه .
الف- مقاوله نامه جهت تصويب به كليه اعضاء ابلاغ خواهد شد .
ب- هر عضو تعهد مي كند كه ظرف مدت حداكثر يك سال از تاريخ پايان اجلاسيه كنفرانس , يا در صورتي كه بر اثر اوضاع و احوال استثنايي اين امر در مدت يك سال امكان نداشته باشد , در اولين زمان ممكن كه در هر حال ديرتر از ۱۸ ماه از تاريخ پايان اجلاسيه كنفرانس نخواهد بود , مقاوله نامه را جهت وضع قوانين يا ساير اقدامات , نزد مقام يا مقاماتي كه صلاحيت اين امر را ندارند مطرح سازد .
ج- اعضاء اقداماتي را كه طبق اين ماده براي طرح مقاوله نامه نزد مقام يا مقامات صاحب صلاحيت به عمل آمده , توأم با مشخصات مقام يا مقاماتي كه صلاحيت دار تشخيص داده شده اند و نيز اقدامات به عمل آمده توسط آنها را به اطلاع مديركل دفتر بين المللي كار خواهند رسانيد .
د- چنانچه عضو رضايت مقام يا مقاماتي را كه اين امر در صلاحيت آنها مي باشد به دست آورد تصويب رسمي مقاوله نامه را به دبيركل ابلاغ خواهد نمود و اقدامات لازم ديگر را به عمل خواهد آورد تا مفاد مقاوله نامه را موثر و مجري نمايد .
ه- چنانچه , عضو تصويب مقام يا مقاماتي را كه اين امر در صلاحيت آن قرار دارد حاصل نكند در آن صورت تعهد ديگري نخواهد داشت بجز آنكه بايد در فواصل زماني مناسب , كه هيئت مديره تقاضا مي كند , وضعيت قوانين و رويه خود نسبت به موضوع مطروحه در مقاوله نامه را به مديركل دفتر بين المللي كارگزارش كند , مشخص نمايد كه تا چه حد هر يك از مفاد مقاوله نامه توسط قانون گذار , اقدامات اداري يا موافقت دسته جمعي و طرق ديگر به مورد اجرا گذارده شده است يا اينكه پيشنهاد شده اجرا گردد , و مشكلاتي را كه مانع تصويب كنوانسيون يا موجب تاخير آن مي شود بيان كند .
۶- تعهدات اعضا نسبت به توصيه نامه ها :
الف- توصيه نامه به كليه اعضاء جهت بررسي آنها و با هدف به اجرا گذاردن آن توسط قانون گذار ملي يا طرق ديگر ابلاغ خواهد شد .
ب- هر عضو تعهد مي كند كه ظرف حداكثر يك سال از تاريخ پايان اجلاسيه كنفرانس , يا چنانچه بر اثر اوضاع و احوال استثنايي اين امر ظرف يك سال امكان نداشته باشد , در آن صورت در اولين زمان ممكنه , كه در هرحال ديرتر از هجده ماه از تاريخ پايان كنفرانس نباشد , توصيه نامه را نزد مقام يا مقاماتي كه صلاحيت اين كار را دارند , جهت وضع قوانين و اقدامات ديگر مطرح نمايد .
ج- اعضاء اقداماتي را كه طبق مفاد اين ماده جهت طرح توصيه نامه نزد مقام يا مقامات صلاحيتدار فوق به عمل آمده به انضمام مشخصات مقام يا مقاماتي كه صاحب صلاحيت تشخيص داده شده اند , و نيز اقداماتي را كه آنها به عمل آورده اند به اطلاع مديركل دفتر بين الملل كار خواهند رسانيد .
د- گذشته از تسليم توصيه نامه به مقام يا مقامات صاحب صلاحيت فوق كشورهاي عضو تعهد ديگري نخواهند داشت بجز آنكه بايد در فواصل زماني مناسب كه هيئت مديره درخواست مي كند , وضعيت قانون و رويه در كشور خود را در ارتباط با موضوعات مطروحه در توصيه نامه به مديركل دفتر بين المللي كار گزارش كنند , و حدود و ميزاني كه مفاد و مقررات توصيه نامه به اجرا گذارده شده يا قرار است اجرا شود , و نيز تعديلاتي را كه در اين مقررات جهت تصويب و اعمال آنها بوده يا ممكن است لازم تشخيص داده شود , مشخص نمايند .
۷- تعهدات دولت ها فدرال : در مورد دولت فدرال , مقررات زير اجرا خواهد شد :
الف- در مورد مقاوله نامه و توصيه نامه هايي كه دولت فدرال طبق قانون اساسي خود اقدام آنرا در سطح فدرال مناسب تشخيص مي دهد در اين صورت تعهدات دولت فدرال همانند دولت هايي خواهد بود كه فدرال نيستند .
ب- در مورد مقاوله نامه و توصيه نامه هايي كه دولت فدرال قانون اساسي خود جزاً يا كلاً براي اقدام توسط حكومت ها , ايالات يا كانون هاي متشكله , به جاي اقدام فدرال , مناسب تلقي كند , در آن صورت بايد :
۱- طبق قانون اساسي خود و قوانين اساس حكومت ها , ايالات كانتون هاي ذي ربط , ترتيبات موثري به عمل آورد تا ظرف حداكثر ۱۸ ماه از تاريخ پايان اجلاس كنفرانس , اين مقاوله نامه و توصيه نامه ها جهت وضع قوانين و اقدامات ديگر مقامات فدرال , دولتي , ايالتي , يا كانتون ارجاع داده شود .
۲- به منظور جلب موافقت دولت هاي ايالتي , استاني يا كانتوني , ترتيباتي براي مشاوره ادواري بين مقامات فدرال و مقامات ايالتي , استاني يا كانتوني انجام مي شود كه هدف آن تشويق و ترويج اقدامات هماهنگ در دولت فدرال در جهت اجراي مفاد اين قبيل مقاوله نامه ها و توصيه نامه ها مي باشد .
۳- اقداماتي را كه طبق اين ماده جهت طرح اين قبيل مقاوله نامه و توصيه نامه نزد مقامات صاحب صلاحيت فدرال , ايالتي يا كانتوني به عمل آمده , توأم مشخصات مقاماتي كه مناسب قلمداد مي شود به اطلاع مديركل دفتر بين المللي كار برساند .
۴- در مورد هر كدام از اين قبيل مقاوله نامه ها كه به تصويب نرسانده , در فواصل زماني مناسب كه هيئت مديره درخواست مي كند وضعيت قوانين و رويه فدراسيون و حكومت ها و ايالات و استانها و كانتون هاي تشكيل دهنده آن در ارتباط با مقاوله نامه را به اطلاع مدير كل دفتر بين الملل كار برساند و مشخص نمايد تا چه اندازه هر كدام از مقررات و مفاد مقاوله نامه از طريق قانونگذاري , اقدامات اداري , موافقت نامه دستجمعي , يا اقدامات ديگر اجرا شده يا قرار است اجرا گردد .
۵- در مورد هر يك از اين قبيل توصيه نامه ها در فواصل زماني مناسب كه هيئت مديره درخواست مي كند وضعيت قوانين و رويه فدراسيون و حكومت ها , ايالات و استان ها و كانتون هاي تشكيل دهنده آن در ارتباط با توصيه نامه را به اطلاع مديركل دفتر بين المللي كار برساند و حد و ميزاني كه مقررات و مفاد توصيه نامه اجرا شده يا قرار است به مورد اجرا گذارده شود , و نيز تعديلات در اين مقررات كه طي تصويب و اجراي آن لازم دانسته شده يا ممكن است ضرورت يابد را يادآور گردد .
۸- تاثير مقاوله نامه بر مقررات مساعدتر موجود : در هيچ موردي , تصويب مقاوله نامه يا توصيه نامه اي در كنفرانس يا پيوستن عضوي به مقاوله نامه اي به عنوان ناقض قوانين , آراء , عرف يا قراردادهايي تلقي نخواهد شد كه شرايطي مناسبتر از شرايط پيش بيني شده در مقاوله نامه يا توصيه نامه براي كارگران تضمين مي نمايد تاثير مي گذارد .
ماده۲۰
ثبت در سازمان ملل متحد
مديركل دفتر بين المللي كار بايد , طبق مقررات ماده ۱۰ منشور سازمان ملل متحد , مقاوله نامه مصوبه را براي ثبت به دبيركل سازمان ملل متحد ابلاغ كند , ولي مقاوله نامه فقط براي اعضايي لازم الاجرا است كه به آن پيوسته اند .
ماده۲۱
مقاوله نامه هايي كه به تصويب كنفرانس نرسيده اند
۱- چنانچه مقاوله نامه اي كه در رأي گيري نهايي اكثريت دوسوم آراي نمايندگان حاضر را به دست نياورد , ممكن است براي اعضايي كه با آن موافقند به صورت مقاوله نامه اختصاصي درآيد .
۲- هر مقاوله نامه اي كه به ترتيب فوق مورد موافقت قرار مي گيرد , بايد توسط دولت هاي ذيربط , بر طبق ماده ۱۰۲ منشور سازمان ملل متحد , به مديركل دفتر بين المللي كار و دبيركل ملل متحد براي ثبت ابلاغ گردد .
ماده۲۲
گزارش سالانه درباره مقاوله نامه هاي مصوبه
هر يك از اعضاء موافقت مي كند كه درباره اقداماتي كه جهت اجراي مفاد مقاوله نامه هايي كه خود يك طرف آن است به عمل آورده و يك گزارش سالانه براي دفتر بين المللي كار تهيه كند . اين گزارش ها به شكلي تنظيم خواهد شد و حاوي چنان اطلاعات و مشخصاتي خواهد بود كه هيئت مديره ممكن است درخواست كند .
ماده۲۳
بررسي و ابلاغ گزارش ها
۱- مديركل خلاصه اي از اطلاعات و گزارش هايي كه به موجب مواد ۱۹ و ۲۰ توسط اعضاء به وي ابلاغ شده در اجلاسيه بعدي كنفرانس مطرح خواهد نمود .
۲- هر عضو سه نسخه از اطلاعات و گزارش هايي را كه به موجب مواد ۱۹ و ۲۰ به مديركل ابلاغ شده به اطلاع سازمان هاي نمونه اي كه براي هدف و منظور ماده شناخته شده اند , خواهد رسانيد .
ماده ۲۴
عرض حال درباره عدم رعايت مقاوله نامه ها
چنانچه يك انجمن صنفي كارفرمايان يا كارگران شكايتي به دفتر بين المللي كار تسليم نمايد مبني بر اينكه عضوي در حوزه قضايي خود مقاوله نامه اي را كه خود يك طرف آن است به هيچ وجه به نحو موثري رعايت نكرده , در آن صورت هيئت مديره ممكن است اين شكايت را به دولتي كه عليه وي به عمل آمده ابلاغ و از آن دولت دعوي نمايد هرگونه پاسخي كه صلاح مي داند درباره موضوع تسليم كند .
ماده ۲۵
انتشار عرض حال
چنانچه ظرف مدت معقولي اظهاريه اي از دولت مورد بحث دريافت نشود , يا در صورت دريافت اظهاريه
هيئت مديره آن را رضايت بخش تلق نكند در آن صورت هيئت مديره حق خواهند داشت كه عرض حال و اظهاريه و جوابيه آن , چنانچه ارسال شده منتشركند .
ماده ۲۶
شكايت بابت عدم رضايت
۱- هر عضوي حق دارد شكايتي در دفتر بين المللي كار به پبت برساند چنانچه متقاعد نشده باشد كه عضو ديگري مقاوله نامه اي را كه هر دوي آنها بر طبق مواد فوق به تصويب رسانده اند به نحو موثري رعايت مي نمايد .
۲- چنانچه هيئت مديره صلاح بداند , ممكن است قبل از ارجاع شكايت به كميسيون تحقيق , به نحوي كه در زير پيش بيني شده با دولت مورد بحث به نحو مشروحه در ماده ۲۴ مذاكره كند .
۳- چنانچه هيئت مديره ابلاغ شكايت به دولت مورد بحث را لازم نداند , يا در صورت برقراري تماس ظرف مدت معقولي كه به نظر هيئت مديره رضايت بخش است , پاسخ قانع كننده اي دريافت نشود در آن صورت هيئت مديره مي تواند كميسيون تحقيق منصوب نمايد كه شكايت را بررسي و درباره آن گزارش دهد.
۴- هيئت مديره مي تواند همين رويه را يا طبق پيشنهاد خود يا بعد از دريافت شكايت از يك نماينده در كنفرانس اتخاذ تصميم نمايد .
۵- موقعي كه موضوعي ناشي از مواد ۲۵ يا ۲۶ تحت بررسي هيئت مديره است , دولت مورد بحث چنانچه تاكنون نماينده اي در هيئت نداشته باشد , حق دارد نماينده اي براي شركت در مذاكرات هيئت مديره در مدتي كه موضوع تحت رسيدگي است اعزام دارد . درباره تاريخي كه موضوع مورد بررسي قرار خواهد گرفت به دولت مورد بحث بايد اخطار داده شود .
ماده۲۷
همكاري با كميسيون تحقيق
اعضا موافقت مي كنند كه چنانچه شكايت به كميسيون تحقيق طبق ماده ۶ ارجاع شود , هر كدام از آنها خواه ارتباط مستقيم با شكايت داشته يا نداشته باشند كليه اطلاعات خود را كه در موضوع شكايت موثر و نافذ است در اختيار كميسيون تحقيق قرار دهند .
ماده۲۸
گزارش كميسيون تحقيق
كميسيون تحقيق پس از بررسي كامل شكايت , گزارشي تنظيم خواهد كرد كه آن نظرات خود را درباره همه نكاتي كه موجب روشن شدن موضوع مورد اختلاف است , بيان خواهد كرد و نيز درباره اقدام هايي كه براي رضايت دولت (عضو) شاكي بايد به عمل آيد و درباره مهلت انجام اين اقدام ها , پيشنهادهاي مناسبي ارايه خواهد داد .
ماده۲۹
اقدام براساس كميسيون تحقيق
۱- مديركل دفتر بين المللي كار گزارش كميسيون تحقيق را به اطلاع هيئت مديره و هر كدام از دولت ها ذينفع خواهد رساند و موجبات انتشار آن را فراهم خواهد آورد .
۲- هر يك از اين دولت ها بايد ظرف سه ماه به اطلاع مديركل دفتر بين المللي كار برساند كه آيا توصيه هاي مندرج در گزارش كميسيون را مي پذيرد يا خير , و اگر نمي پذيرد آيا قصد دارد شكايت را به ديوان بين المللي دادگستري ارجاع كند .
ماده ۳۰
عدم تسليم مقاوله نامه و توصيه نامه ها به مقامات صاحب صلاحيت
چنانچه هر عضو اقدام لازمه طبق بندهاي ب ۵- ب ۶- ب ۷ از ماده ۱۹ در مورد يك مقاوله نامه يا توصيه نامه را به عمل نياورد در آن صورت هر يك از اعضاء ديگر حق خواهد داشت موضوع را به هيئت مديره ارجاع نمايد . چنانچه هيئت مديره به اين نتيجه برسد كه قصوري انجام گرفته موضوع را به كنفرانس گزارش خواهد كرد .
ماده۳۱
آراء ديوان بين المللي دادگستري
تصميم ديوان بين المللي دادگستري درباره شكايت يا موضوعي كه به موجب ماده ۲۹ بدان ارجاع شده قطعي خواهد بود .

ماده ۳۲
ديوان بين المللي دادگستري ممكن است يافته ها يا توصيه نامه هاي كميسيون تحقيق , چنانچه مصداق داشته باشد را تاييد كند يا تغيير دهد يا باطل كند .
ماده۳۳
عدم اجراي توصيه هاي كميسيون تحقيق يا ديوان بين المللي دادگستري
چنانچه عضوي ظرف يك مدت تعيين شده توصيه هاي – در صورت وجود – مندرج در گزارش كميسيون تحقيق يا راي ديوان بين المللي دادگستري , حسب مورد , را اجرا ننمايد , هيئت مديره مي تواند جهت تضمين انجام و رعايت آن اقداماتي را كه عاقلانه و به صلاح مي داند به كنفرانس توصيه نمايد .
ماده ۳۴
رعايت توصيه هاي كميسيون تحقيق يا ديوان بين المللي دادگستري
دولتي كه قصور و غفلت ورزيده مي تواند در هر زمان به هيئت مديره اطلاع دهد كه اقدامات لازمه را براي رعايت توصيه هاي كميسيون تحقيق يا توصيه هاي مندرج در تصميم ديوان بين المللي دادگستري حسب مورد , را به عمل آورده و مي تواند هيئت مديره تقاضا كند تا يك كميسيون تحقيق تشكيل دهد تا درباره ادعايش رسيدگي كند . در اين صورت مفاد و مقررات مواد ۳۷ , ۲۸ , ۲۹ , ۳۱ , ۳۲ , اعمال خواهد شد , و چنانچه گزارش كميسيون تحقيق برخلاف تصميم ديوان بين المللي دادگستري به نفع دولت مقصر باشد , هيئت بي درنگ توصيه خواهد كرد هرگونه اقداماتي كه به موجب ماده۳۳ به عمل آمده قطع شود .

فصل سوم : کلیات

ماده ۳۵
اجراي مقاوله نامه ها در سرزمين هاي غير اصلي
۱- اعضا تعهد مي كنند كه مقاوله نامه هايي كه طبق مفاد اين اساسنامه به تصويب رسانده اند در مورد سرزمين هاي غير اصلي كه مسئول روابط بين المللي آنها هستند , از جمله سرزمين هاي تحت قيموميت كه نظام اداره كننده آنها مي باشند , اعمال خواهد شد , به جز در مواردي كه موضوع مقاوله نامه جزء اختيارات حكومت سرزمين باشد يا مقاوله نامه به علت شرايط محلي غير قابل اعمال است يا موكول به چنين تعديلاتي باشد كه براي تطبيق مقاوله نامه با شرايط محلي ممكن است لازم شود .
۲- هر عضوي كه مقاوله نامه اي را به تصويب مي رساند بايد هرچه زودتر پس از تصويب , بيانيه اي را به مدير كل دفتر بين المللي كار ابلاغ نمايد و اظهار دارد كه نسبت به سرزمين ها , بجز سرزمين هاي مورد اشاره در بند ۴ و۵ ذيل , تا چه اندازه تعهد مي كند مفاد مقاوله نامه اعمال خواهد شد و مشخصاتي را كه در مقاوله نامه مقرر شده را ارائه دهد .
۳- هر عضوي كه به موجب بند قبلي بيانيه اي ابلاغ نموده مي تواند در دوره هاي معين و طبق شرايط مقاوله نامه بيانيه ديگري ابلاغ و طي آن شرايط بيانيه قبلي را تعديل نموده و وضع حاضر اين گونه سرزمين ها را بيان نمايد .
۴- در مواردي كه موضوع مقاوله نامه جزء اختيارات حكومت خود مختار سرزمين هاي غير اصلي باشد , عضوي كه مسئول روابط بين المللي آن سرزمين است هرچه زودتر توجه دولت ‌آن سرزمين را به مقاوله جلب خواهد نمود تا آن دولت قوانيني وضع كند يا اقدام ديگري به عمل آورد , پس از آن عضو با موافقت دولت سرزمين مي تواند بيانيه اي به مديركل دفتر بين المللي كار ابلاغ نموده و از طرف آن سرزمين تعهدات مقاوله نامه را بپذيرد .
۵- يك بيانيه به دليل پذيرش تعهدات مقاوله نامه بايد به مديركل دفتر بين المللي كار ابلاغ شود ؛
الف- توسط دو يا چند عضو سازمان نسبت به سرزميني كه تحت اداره مشترك آنها باشد .
ب- توسط هر مقاوم بين المللي مسئول اداره هر سرزمين , به موجب منشور سازمان ملل متحد يا مقررات ديگر نسبت به اين قبيل سرزمينها .
۶- پذيرش تعهدات يك مقاوله نامه به موجب بند ۴ يا بند ۵ متضمن و به معناي آن است كه تعهدات مصرحه در شرايط و مفاد مقاوله نامه و تعهدات به موجب اساسنامه سازمان كه در مورد مقاوله نامه هاي مصوبه صادق است , از طرف سرزمين ذيربط مورد قبول قرار گرفته است . يك بيانيه پذيرش بايد تصريح كند چه تعديلاتي در مفاد و مقررات مقاوله نامه لازم است به عمل آيد تا مقاوله نامه با شرايط محلي تطبيق داده شود .
۷- هر عضو يا مقام بين المللي كه به موجب بندهاي ۴ و ۵ اين ماده بيانيه و اظهارنامه اي ابلاغ كرده است در صورت مقتضي هرچند وقت يك بار و طبق شرايط مقاوله نامه , بيانيه ديگري از طرف سرزمين ذي ربط ابلاغ و طي آن شرايط و مفاد بيانيه قبلي را تعديل كند يا به پذيرش تعهدات مقاوله نامه خاتمه دهد .
۸- چنانچه تعهدات مقاوله از طرف سرزميني كه بند ۴ يا بند ۵ اين ماده بدان مربوط مي شود مورد قبول قرار نگرفته باشد , در آن صورت عضو يا اعضاء يا مقام بين المللي ذيربط بايد وضعيت قانون و طرز عمل و رويه آن سرزمين نسبت به موضوعات مورد بحث در مقاوله نامه را به مديركل دفتر بين المللي كار گزارش كند . گزارش مزبور بايد حد و ميزاني كه مقررات مقاوله نامه از طريق قانونگذاري , اقدام هاي اداري , موافقت نامه دستجمعي يا طرق ديگر به اجرا درآمده يا قرار است به اجرا درآيد را نشان دهد , و نيز مشكلاتي را كه از پذيرش اين قبيل مقاوله نامه جلوگيري مي كند يا موجب تاخير در پذيرش آن مي شود , بيان نمايد .
ماده۳۶
اصلاحيه اساسنامه
اصلاحيه هاي اين اساسنامه كه با اكثريت دوسوم از آراي نمايندگان حاضر به تصويب رسيده زماني به مورد اجرا گذارده خواهد شد كه توسط دوسوم از اعضاي سازمان از جمله پنج عضو از ده عضوي كه عنوان اعضاي كشورهاي عمده صنعتي , بر طبق مقررات بند ۳ ماده ۷ اين اساسنامه در هيئت مديره نماينده دارند , تصويب و مورد قبول واقع شود .
ماده ۳۷
تفسير اساسنامه و مقاوله نامه
۱- هرگونه سوال يا اختلاف در تفسير اين اساسنامه يا هر مقاوله نامه بعدي كه به موجب مقررات اين اساسنامه توسط اعضاء منعقد مي گردد به ديوان بين المللي دادگستري براي تصميم گيري ارجاع خواهد شد .
۲- عليرغم مقررات بند يك از اين ماده , هيئت مديره مي تواند قواعدي تدوين و جهت تصويب به كنفرانس تسليم نمايد كه در آن پيش بيني شده ديواني تشكيل گردد تا درباره اختلاف يا مسايل مربوط به تفسير مقاوله نامه , كه ممكن است توسط هيئت مديره يا طبق شرايط مقاوله نامه بدان ارجاع شود , سريعاً تصميم بگيرد . هر حكم قابل اعمال يا نظر مشورتي ديوان بين المللي دادگستري براي ديواني كه به موجب اين پاراگراف تشكيل مي شود , لازم الاجرا خواهد بود . رأيي كه چنين ديواني صادر مي كند بين اعضاء و سازمان انتشار خواهد يافت و نظراتي كه اعضاء ممكن است درباره رأي ابراز دارند د كنفرانس مطرح خواهد شد .
ماده۳۸
كنفرانس منطقه اي
۱- سازمان جهاني كار مي تواند كنفرانس هاي منطقه اي و دفاتر منطقه اي كه براي پيشبرد اهداف و مقاصد سازمان مطلوب است را برگزار و تشكيل دهد .
۲- اختيارات , وظايف و رويه كنفرانس هاي منطقه اي بر طبق و تحت نفوذ قواعدي خواهد بود كه توسط هيئت مديره تنظيم و جهت تاييد به كنفرانس عمومي تسليم مي شود .

فصل چهارم : مقررات متفرقه

ماده ۳۹
وضع حقوق سازمان
سازمان بين المللي كار شخصيت كامل حقوقي و مخصوصاً اهليت در موارد زير خواهد داشت :
الف- انعقاد قرارداد .
ب- مالكيت , و مصرف و واگذاري منقول و غير منقول .
ج- دادخواهي و تعقيب قانوني .
ماده ۴۰
امتيازات و مصونيت ها
۱- سازمان بين المللي كار در سرزمين هر يك از اعضاي خود از امتيازات و مصونيت هاي كه براي انجام و نيل به مقاصدش لازم است برخوردار خواهد شد .
۲- هيئت هاي نمايندگي در كنفرانس , اعضاي هيئت مديره و مديركل و مقامات دفتر نيز از امتيازات و مصونيت هايي كه براي انجام مستقلانه وظايف خود در ارتباط با سازمان لازم است , برخوردار خواهند بود .
۳- اين مزايا و مصونيت ها با اين هدف كه مورد قبول كشورهاي عضو قرار گيرد توسط سازمان در موافقت نامه جداگانه اي تهيه و تعريف خواهد شد .
ضميمه :
اعلاميه مربوط به اهداف و مقاصد سازمان جهاني كار
كنفرانس عمومي سازمان بين المللي كار در بيست و ششمين اجلاسيه خود در فيلادلفيا در تاريخ دهم ماه مه سال ۱۹۴۴ اعلاميه حاضر را درباره اهداف و مقاصد سازمان بين المللي كار و اصولي كه بايد الهام بخش سياست اعضاي آن باشد به تصويب مي رساند.
يك
كنفرانس اصول اساسي كه مبناي سازمان مي باشد را مجدداً مورد تاييد قرار مي دهد , به ويژه آنكه :
الف- كار يك كالا نيست .
ب- آزادي بيان و سنديكا (انجمن) براي پيشرفت پايدار ضروري است .
ج- فقر در هر نقطه خطري براي خوشبختي و ترقي در تمام نقاط است .
د- جنگ عليه نيازمندي و نقصان بايد با كمال شدت در درون هر ملت , و نيز با كوشش مداوم و هم آهنگ بين المللي كه در آن نمايندگان كارگران و كارفرمايان از وضع و موقعيت برابري با نمايندگان دولت ها برخوردار باشند , و همراه آنها در بحث آزاد و تصميم دموكراتيك به منظور ارتقاء و پيشبرد رفاه مشترك شركت كنند , همچنان ادامه يابند .
دو
با اعتقاد به اينكه تجربه درستي اظهارات مندرج در اساسنامه سازمان جهاني كار را به خوبي نشان داده مبني بر اينكه صلح پايدار فقط در صورتي مي تواند مستقر گردد كه مبتني بر عدالت اجتماعي باشد , لذا كنفرانس تاييد مي كند كه :
الف- كليه انسان ها صرف نظر از نژاد , كيش و عقيده يا جنس , حق دارند هم رفاه مادي و هم توسعه معنوي خود را در شرايط آزادي , شرافت , امنيت اقتصادي و فرصت برابر تعقيب و ادامه دهند .
ب- دستيابي به شرايطي كه اين امر را امكان پذير سازد بايد هدف اصلي سياست ملي و بين المللي را تشكيل دهد .
ج- كليه سياست ها و اقدامات بين المللي , مخصوصا ً سياست هايي كه از نوع اقتصادي و مالي , بايد از اين جنبه مورد داوري قرار گيرد , و فقط تا حد و اندازه اي كه دستيابي به اين هدف اساسي را تشويق و ترويج كند و از آن جلوگيري نكند مورد قبول واقع شود .
د- مسئوليت سازمان بين المللي كار در آن است كه كليه سياست ها و اقدامات اقتصادي و مالي بين المللي را در پرتو اين هدف اساسي مورد رسيدگي و توجه قرار دهد .
ه- سازمان بين المللي كار ضمن انجام وظايف محوله خود و با در نظر گرفتن كليه عوامل اقتصادي و مالي ذي ربط مي تواند هرگونه مقرراتي را كه مناسب مي داند در تصميمات و توصيه هاي خود منظور نمايد .
سه
كنفرانس تعهد خطير و مهم سازمان بين المللي كار را جهت پيشبرد برنامه هاي جهاني در بين ملت هلي دنيا مورد تاييد قرار مي دهد . برنامه هاي جهاني به اهداف زير نايل مي شوند :
الف- اشتغال كامل و بالا بردن سطح زندگي .
ب- استخدام كارگران در مشاغلي كه رضايت خاطر آنها را فراهم كند از اينكه كاملترين درجه مهارت و فضيلت و هنر خود را ارايه مي دهند و بيشترين سهم را در رفاه عمومي و مشترك داشته باشند .
ج- تامين تسهيلاتي براي آموزش و انتقال كارگران از جمله مهاجرت به منظور اشتغال و اقامت و استقرار , به عنوان وسيله اي براي نيل بدين هدف و يا تضمين هاي كافي براي كليه اشخاص ذي ربط .
د- سياست هاي مربوط به دستمزد و درآمدها , ساعات و ساير شرايط كار , به منظور تضمين اينكه كليه افراد به سهم عادلانه از ثمرات پيشرفت دست يابند , و تمامي شاغلان و نيازمندان به اين قبيل حمايت ها حداقل دستمزد براي زندگي دريافت نمايند .
ه- به رسميت شناختن حق مذاكره دستجمعي , همكاري مديريت و كارگران در بهبودي مداوم كارآيي توليد , و تشريك مساعي بين كارگران و كارفرمايان در تهيه و اجراي معيارها و اقدامات اجتماعي و اقتصادي.
و- بسط و توسعه اقدامات تامين اجتماعي به منظور فراهم كردن درآمد اساسي براي كليه اشخاصي كه به اين قبيل حمايت و مراقبت همه جانبه پزشكي نياز دارند .
ز- حمايت كافي از زندگي و سلامتي كارگران در كليه مشاغل .
ح- تامين براي رفاه كودك و حمايت از زايمان .
ط- تامين تغذيه و مسكن كافي و تسهيلات براي تفريح و سرگرمي و فرهنگ .
ي – تضمين برابري فرصت تحصيلي , شغلي و حرفه اي .
چهار
كنفرانس با اطمينان از اينكه استفاده كاملتر و وسيع تراز منابع توليدي جهان , كه براي دستيابي به اهداف و اصول ياد شده در اين اعلاميه لازم است , مي تواند با اقدام بين المللي و ملي , از جمله اقداماتي جهت بسط توليد و مصرف , اجتناب از نوسانات شديد اقتصادي , ترويج پيشرفت اقتصادي و اجتماعي مناطق توسعه نيافته جهان , تضمين ثبات بيشتر در قيمت هاي جهاني محصولات اوليه و ترويج حجم زياد و ثابت تجارت بين المللي به دست آيد و تحقق يابد , تعهد مي كند كه سازمان بين المللي كار با اين قبيل دستگاه هاي بين المللي كه عهده دار سهمي از مسئوليت براي اين وظيفه بزرگ و ترويج سلامتي , تعليم و تربيت و رفاه كليه مردمان مي باشند , همكاري كامل بنمايد .
پنج
كنفرانس تاييد مي كند كه اصول مندرج در اين اعلاميه در مورد تمامي مردمان جهان به طور كامل قابل اعمال است و نيز ضمن آنكه روش اجراي آنها بايد با توجه به مرحله توسعه اجتماعي و اقتصادي كه هر ملتي بدان نايل شده تعيين مي گردد , ولي اجراي مستمر و روزافزون آن نسبت به مردماني كه هنوز وابسته هستند و به مردماني كه تاكنون به خود مختاري دست يافته اند موضوعي است كه علاقه و نگراني تمامي دنياي متمدن را برانگيخته است .
سند
سند اصلاحي اساسنامه سازمان بين المللي كار مصوب هشتاد و پنجمين اجلاس بين المللي كار ۱۹ ژوئن ۱۹۷۷ – ژنو
كنفرانس عمومي سازمان بين المللي كار بنا به پيشنهاد هيئت مديره دفتر بين المللي كار , هشتاد و پنجمين اجلاس خود را در تاريخ سوم ژوئن ۱۹۹۷ در ژنو برگزار نموده و با اتخاذ تصميم درخصوص تصويب اصلاحيه اساسنامه سازمان بين المللي به عنوان هفتمين بند از دستور كار اجلاس , در تاريخ نوزدهم ژوئن ۱۹۹۷ , سند زير را براي اصلاح اساسنامه بين المللي كار با عنوان اساسنامه سند اصلاحي سازمان بين المللي كار به تصويب رساند .
ماده۱
از تاريخ اجراي سند اصلاحي حاضر ماده ۱۹ اساسنامه بين المللي كار با اضافه نمودن بند زيل پس از بند ۸ اصلاح مي گردد .
بند ۹- به موجب اين ماده كنفرانس مي تواند بنا به پيشنهاد هيئت مديره مقاوله نامه هايي را كه فاقد مطلوبيت اجرايي بوده و ديگر در جهت دستيابي به اهداف سازمان نباشد را با اكثريت دوسوم آراي نمايندگان حاضر ملغي نمايد .
ماده۲
دو نسخه از سند اصلاحي حاضر با امضاي رئيس كنفرانس و مديركل دفتر بين المللي كار رسميت خواهد يافت كه يك نسخه از آن در آرشيو دفتر بين المللي كار ضبط گرديده و نسخه دوم نيز براي ثبت طبق ماده ۱۰۲ منشور ملل متحد به دبيركل سازمان ملل متحد ابلاغ خواهد شد . مديركل نسخه تاييد شده سند را براي كليه اعضاي سازمان بين المللي كار ارسال مي دارد .
۱- مراتب پذيرش (امضاء) يا الحاق رسمي به سند اصلاحي حاضر به مديركل دفتر بين المللي كار ابلاغ مي شود كه وي نيز اعضاي سازمان را از دريافت آن مطلع مي نمايد .
۲- سند اصلاحي حاضر به موجب ماده ۲۶ اساسنامه سازمان بين المللي كار نافذ مي گردد .